Η ΚΑΝΟΝΙΚΟΜΟΡΦΗ ΨΥΧΩΣΗ

Το 1958 το Όνομα-του-Πατρός συνιστά για τον Λακάν τον Άλλο του νόμου, τον Άλλο του Άλλου, ενώ η διάκλειση του Ονόματος-του-Πατρός ορίζεται ως εκείνο «το έλλειμμα που δίνει στην ψύχωση την ουσιαστική της συνθήκη μαζί με τη δομή που τη διαχωρίζει από τη νεύρωση».

Εντούτοις, στην ύστερη διδασκαλία, το καθεστώς του Άλλου διαφοροποιείται: Ο Άλλος διαγράφεται・ κατ’ αυτόν τον τρόπο, το Όνομα του-Πατρός αμφισβητείται ως υποστηρικτής του νόμου και περνά στον πληθυντικό. Η λειτουργία του –αυτή τού ονοματοδοτείν [nommer a]– δύναται να υποκατασταθεί.