Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΘΕΙΑ ΜΟΥ ΜΗΝΟΔΩΡΑ

... Δύο μερόνυχτα έμεινε φυλακισμένη η μάνα μου. Πρησμένη από το ξύλο, βρέθηκε στην ανάγκη να σκεφτεί πώς θα μπορούσε να βγει μαζί μου στο βουνό. Η καθ΄όλα αξιοπρεπής οικογένεια Μίκα-Τσούλα, οι δεξιών πεποιθήσεων γείτονές μας, τη συμβούλευαν να βγει στο βουνό, ειδάλλως μπορεί να τη σκότωναν - κάτι τέτοιες φήμες είχαν φτάσει στ` αυτίά τους. Την προειδοποίησαν κι άλλοι συγχωριανοί μας, τόσο αριστεροί όσο και δεξιοί. Οι πάντες συμβούλευαν τη μάνα μου να με πάρει και να βγούμε στο βουνό με τους αντάρτες. Κι εκείνη το αποφάσισε. Ήταν δύσκολο να περάσουμε μέσα από τις γραμμές του κυβερνητικού στρατού που φύλαγε το χωριό. Ήταν ανάγκη η μάνα μου, μαζί μ` εμένα, ένα παιδάκι δυόμισι χρόνων, βυζασταρούδι ακόμα, να περάσει δίχως να την πάρουν είδηση κάτω από τη μύτη του κυβερνητικού στρατού και να βγει στο βουνό με τους αντάρτες. Ήταν σχεδόν αυτοκτονία. Άλλη επιλογή όμως, δεν είχε...