Η γραφή του Σίμικ είναι δυσκολοβόλευτη για τους μανιώδεις των ορισμών. Πολλά από τα ποιήματά του ρέπουν προς τη μεταφυσική και τον υπερρεαλισμό, άλλα αποτελούν οδυνηρές αναπαραστάσεις του ανθρώπινου προβληματισμού, όπως η φτώχεια και η απόγνωση. Ο ποιητής αντλεί απ' το υποσυνείδητο όπως και από το φολκλόρ, κάνοντας χρήση μοτίβων της προφορικής παράδοσης, γρίφων, παροιμιών και γνωμικών. [...] (Από την παρουσίαση της έκδοσης)