Η ψυχική ασθένεια εκδηλώνεται ως εισβολή του χάους στην κοινωνική τάξη της καθημερινότητας από τη στιγμή που ένα άτομο, ο ψυχικά ασθενής, αρνείται "να μείνει στη θέση του"· προβαίνει δηλαδή σε παραβάσεις και παρεκκλίσεις από τα κοινωνικά κανονιστικά πρότυπα, οι οποίες -εφόσον, σύμφωνα με τη νεότερη τάση, δεν απομονώνονται στο άσυλο- διαταράσσουν τη ζωή της κοινότητας: τον δημόσιο χώρο, τον τόπο δουλειάς και, κατεξοχήν, την οικογένεια. Μπροστά στον κίνδυνο να γίνει αφόρητη και ακατανόητη αυτή η ζωή και να θιγεί η υπόληψή τους, οι οικείοι "άλλοι" με τους οποίους ο ασθενής βρίσκεται σε αλληλεπίδραση θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο και μορφή συνέργειας για να τον ελέγξουν και να συγκρατήσουν το χάος μέσα στο εκάστοτε κοινωνικό πλαίσιο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) Εισαγωγή στην ελληνική έκδοση, της Δ. Μακρυνιώτη Η παραφροσύνη κατ' οίκον Ι. [Από το ψυχιατρείο στην κοινότητα] II. [Πρόσωπο και εαυτός, αποδιδόμενοι και επιτελούμενοι ορισμοί] III. [Ιατρικά και ψυχικά συμπτώματα, κανονιστικά πρότυπα και παρεκκλίσεις] IV. [Ψυχιατρεία, δημόσιοι χώροι, τόποι εργασίας] V. [Οικογένεια και κοινότητα: μανιακές διαταραχές, οικιακή αποδιοργάνωση, οικογενειακή συνωμοσία] VI. [Το δίλημμα του γιατρού: συνέργεια με τον ασθενή ή την οικογένεια] VII. [Ψυχιατρική, ψυχική ασθένεια και κοινωνική ζωή] Σημειώσεις Επίμετρο, του Δ.Ν. Πλουμπίδη