Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η περιβαλλοντική κρίση αποτελεί για τον κοινωνικό επιστήμονα ένα φαινόμενο διττά παράδοξο: αφενός οι ραγδαίοι ρυθμοί τεχνικής προόδου στη βιομηχανική παραγωγή δεν φαίνεται να οδηγούν στη μείωση των αρνητικών συνεπειών της μέσω της εφαρμογής «καθαρών» τεχνολογιών, αφετέρου, τα παγιωμένα πρότυπα συμπεριφοράς μας δεν δείχνουν να επηρεάζονται συλλογικά από τον καταιγισμό πληροφόρησης για τις αρνητικές περιβαλλοντικές συνέπειές τους. Ούτε η τεχνική δυνατότητα, ούτε απλά η πληροφόρηση φαίνεται να επαρκούν για να στηρίξουν την τόσο αναγκαία σήμερα στρατηγική περιβαλλοντικής προστασίας. Για πολλούς αναλυτές της σύγχρονης πραγματικότητας, η κατάσταση αυτή τείνει να υπερκεράσει σε κρισιμότητα το πρόβλημα των ταξικών αντιθέσεων, ορίζοντας για τις δεκαετίες που έρχονται το κοινωνικό ζήτημα. Το αντικείμενο του συλλογικού αυτού τόμου είναι η ανάλυση των επιμέρους πτυχών της περιβαλλοντικής προστασίας της χώρας μας κατά την πρώτη εικοσαετία άσκησής της. Το ζητούμενο είναι η κατανόηση του παραδόξου που αναφέραμε και ο αναστοχασμός των κοινωνικών επιστημόνων γύρω από τις πιθανές ερμηνείες και διέξοδα.