Η ΠΛΑΤΩΝΙΚΗ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ

H ζωή είναι γεμάτη από διλήμματα. Είναι επιλογή μας να διαλέξουμε την κατεύθυνση εκείνη που ικανοποιεί την ηθική μας διάσταση για να μπορέσουμε να έχουμε τη δική μας αυτοπραγμάτωση.Στον παρόντα Τόμο διερευνούμε την Πλατωνική ηθική θεωρία με ιδιαίτερη έμφαση στα συναφή θέματα και με τη σύγχρονη ηθική της αρετής, ώστε στον Β΄ Τόμο να διευκολυνθεί η συσχέτιση των δύο «ομοειδών» θεωριών. Τα θεμελιώδη ηθικά ερωτήματα στα οποία αναζητούμε απάντηση είναι:> Ποιο πρέπει να είναι το ποιόν του χαρακτήρα του ανθρώπου, τι είδους πράξεις κανείς να εκτελεί και με ποια πραξιολογικά μέτρα; Κατά ποιον τρόπο εν τέλει οφείλει να ζει;> Ποιος είναι ο αγαθός άνθρωπος, ο αγαθός ή ευδαίμων βίος;> Ποια είναι τα αξιολογικά κριτήρια για να αποφασίσει κάποιος επ’ αυτών;> Ποιες αρετές του χαρακτήρα πρέπει να ενσαρκώνει ο άνθρωπος, αν θέλει να επιτύχει τον σκοπό του, να ζήσει κατά τον καλύτερο τρόπο τον βίο του;> Είναι λυσιτελέστερος ο βίος του ενάρετου ή του μη ενάρετου ανθρώπου; Ζουν ευδαιμονέστερα οι δίκαιοι ή οι άδικοι;> Δεδομένης της παραδοχής ότι γενικώς η αρετή συνεπάγεται την ευδαιμονία, θεωρείται ότι μπορεί η Πλατωνική ηθική να ενταχθεί στις «καθαρά» ευδαιμονιστικές σχολές;> Πώς αντιμετωπίζει ο Πλάτων τον εγωισμό και τον αλτρουισμό στην ηθική του;> Ποια είναι η σημασία της Ιδέας του Αγαθού και του αγαθού εν γένει; Ισχύει η άποψη ότι η γνώση της Ιδέας του Αγαθού κρίνεται αναγκαία για την απόκτηση της αρετής;Την απάντηση σε αυτά και άλλα βαρύνοντα ηθικά ζητήματα επιχειρούμε με την εμβάθυνση στις εμβληματικές έννοιες καθεαυτές αλλά και στις μεταξύ τους σχέσεις. Εστιάζουμε κατεξοχήν στο πρόβλημα που ταλάνιζε και την αρχαία ηθική σκέψη, στη σχέση της αρετής με τις άλλες έννοιες, κυρίως με το γενικό αγαθό και την προσωπική ευδαιμονία.