Η ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΣΚΑΦΗΣ

ΑΘΕΛΑ ΤΟΥ, ΒΕΒΑΙΑ, ο Μάνος Χατζιδάκις έδωσε το ερέθισμα για τη δημιουργία αυτού του βιβλίου. Αφού εκείνος δημιούργησε την Ορχήστρα των Χρωμάτων, που πριν από λίγα χρόνια με κάλεσε να «αυτοπροσωπογραφηθώ». Έτσι, προέκυψε το πρώτο κείμενο αυτού του τόμου, που είχε μια κάποια επιτυχία - για τη σκηνική του ίσως παρουσίαση. Κάποιος φίλος δημοσιογράφος περιέγραψε υμνητικά στην Ελευθεροτυπία τις «στιγμές απόδρασης», προφανώς για το φεγγάρι του Απρίλη στην Πλάκα, όπου απαγγέλθηκε το κείμενο. Και ο σεβάσμια θαλερός «Ίκαρος» ζήτησε τη δημοσίευσή του, ως αυτοβιογραφία. Το κείμενο όμως ήταν μικρό. Τι προλαβαίνει να ψελλίσει κανείς για μια ζωή μέσα σε λίγα λεπτά; (. . .) (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ) Πρόλογος Αυτοπροσωπογραφία Μια ζωή σε ένα νεκροταφείο Στη Μονή Στουδίου Αμβούργο, το μεσογειακό λιμάνι Η γλώσσα του ελληνικού υλικού χρόνου Η ποιητική της ανασκαφής Ένας Έλληνας αρχαιολόγος στην Κρήτη Ανθρωποθυσία στο ιερό των ανέμων Κύθηρα, το πέρασμα των αιώνων Δελφοί, το ιερό των χρησμών Η κρητική μου τύχη Ποιος ρίχνει τα ζάρια; Ένας επιχειρηματίας του πνεύματος Κάποιος Παντελής Μπατσάκογλου Ο καλός λόγος