Όταν βράδιασε ο Μπρούνο Βάις πήγε να δει τη Στέφανι. Τη βρήκε καθισμένη σε μια πολυθρόνα, με το βλέμμα χαμηλά και ένα ελαφρό τρέμουλο στα χείλη. Έβαλε ένα ποτό και κάθισε απέναντί της. Έμεινε να την κοιτάζει για πολλή ώρα, περιμένοντας να σηκώσει τα μάτια της απ' το πάτωμα. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)