Η ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ 1930-1960

(. . .) Η αρχή της δεκαετίας του ’30 σηματοδοτήθηκε από την ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου και τη ραγδαία ανάπτυξη της σκηνογραφίας στην Ελλάδα, στην οποία συνέβαλε η εργασία των σκηνογράφων με θεωρητική κατάρτιση και τεχνικές γνώσεις. Την ίδια εποχή, οι καλλιτέχνες της γενιάς του ’30 αρχίζουν μόλις να διατυπώνουν το καλλιτεχνικό τους ιδίωμα. Ο ανταγωνισμός που αμέσως αναπτύχθηκε ανάμεσα στο Εθνικό Θέατρο και τους ιδιωτικούς θιάσους οδήγησε τους τελευταίους στην αναζήτηση των νέων προσώπων στους κόλπους αυτής ακριβώς της καλλιτεχνικής γενιάς. Δεν είναι λοιπόν υπερβολή να υποστηρίξει κανείς ότι η γενιά του ’30 ανέπτυξε παράλληλα - και συχνά με τη βοήθεια του θεάτρου - την εικαστική της γλώσσα, που στις αρχές της δεκαετίας του ’60 είχε πια αποκρυσταλλωθεί. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που οι αρχές της δεκαετίας του ’60 επιλέχθηκαν ως όριο. Παράλληλα, αυτή την εποχή η σκηνογραφία στην Ελλάδα καθιερώνεται πια ως αυτόνομο επάγγελμα και στο χώρο εισέρχονται νέοι και ταλαντούχοι δημιουργοί, εξειδικευμένοι στο αντικείμενο και - τις περισσότερες φορές - με ειδικές σπουδές στο εξωτερικό. Ταυτόχρονα, το 1962, η ίδρυση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος ανοίγει έναν πραγματικά γόνιμο διάλογο με το αθηναϊκό θεατρικό δυναμικό, πετυχαίνοντας ταυτόχρονα την αυτονόμηση της θεσσαλονικιώτικης θεατρικής ζωής. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ) ΕΙΣΑΓΩΓΗ 1. ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ 2. ΤΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ 3. Η ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΙΚΟΥ 4. Η ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ 5. Η ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ SHAKESPEARE 6. ΟΙ ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΟΙ ΤΟΥ ΝΕΟΤΕΡΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ 7. Η ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΑΛΕΤΟ 8. Η ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ 9. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ - ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΚΥΡΙΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΝΝΟΙΩΝ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ