Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ

"Και έπλασεν Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον από χώματος εκ της γης και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής, και έγεινεν ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν". Αναπνοή: συνώνυμο της ζωής, συνώνυμο της ύπαρξης, πράξη επιβολής της Δημιουργίας πάνω στην άψυχη ύλη. Πνοή λοιπόν, που γίνεται αφορμή ζωής. Πράξη, αρχικά μονοσήμαντη απ' το Θείο προς την ύλη, με άμεση όμως συνέπεια ανταπόδωσης. Έτσι, το γίγνεσθαι αποκτά θεϊκή συμμετοχή και το μέσο δεν είναι άλλο παρά η ίδια η αναπνοή. Ο καλλιτέχνης του τραγουδιού και του πνευστού οργάνου καλείται να χρησιμοποιήσει αυτό το μέσον με άμεσο στόχο την επίτευξη ολοκληρωμένης επαφής με την ανώτερη σφαίρα μέσω της συγκεκριμένης εκδήλωσης του ανθρώπου που είναι η τέχνη. Η σημασία της αναπνοής στην μουσική λαμβάνει άλλες διαστάσεις αν σκεφτούμε ότι πέρα από τις πνευματικές και (γιατί όχι;) μεταφυσικές της ιδιότητες για τον άνθρωπο, συμμετέχει στην καλλιτεχνική διαδικασία της μουσικής η οποία κινείται στη διάσταση του χωροχρόνου. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης) Εισαγωγή Ο αέρας Η διαδικασία της αναπνοής Ιστορική θεώρηση Διαδικασία αναπνοής και διάφορες θεωρήσεις Εισπνοή Εκπνοή Συμπέρασμα Επίλογος - Ασκήσεις αναπνοής Σημειώσεις Βιβλιογραφία