Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Μεγάλη η αγάπη του Θεού για όλη την Πλάση Του. Μα πιο μεγάλη για τον άνθρωπο. Τον έπλασε, όχι με λόγο. Με τα χέρια Του τον έπλασε από πηλό. Τόσο μεγάλη η αγάπη Του που θέλησε να 'ρθει στον κόσμο για να μπορέσει του Παραδείσου τις χαρές να ξαναζήσει ο άνθρωπος. Κι έστειλε το μονογενή Του Γιο εδώ στη Γη. Και να, πώς έγινε αυτό: Χρόνια και χρόνια, χρόνια ατέλειωτα, σκλάβοι του βασιλιά στην Αίγυπτο, ζούσαν οι Ιουδαίοι. Μα θέλημα θεού να φύγουνε, με θαύμα να σωθούν απ' τους στρατιώτες που έστειλε ξοπίσω τους ο βασιλιάς. Σαράντα χρόνια μες στην έρημο περπάτησαν, πολέμησαν σκληρά, μέχρι να φτάσουνε στη Γη τη βλογημένη, της Επαγγελίας τη Γη, όπως την έλεγαν. Πέρασαν χρόνια κι οι Ρωμαίοι, σκληροί πολεμιστές σκλαβώσανε όλο τον κόσμο το γνωστό, κι ο Αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν πια κυρίαρχος του κόσμου αυτού. Το θέλημά του, νόμος. Νόμος και για τους Ιουδαίους. Κι ήρθε ο καιρός, όπως το γράφανε τα ιερά βιβλία, να 'ρθει ο Χριστός στη Γη. Να γεννηθεί, από την Παναγία μας, τη Μαρία. Το σχέδιο, το θεϊκό, της λύτρωσης τ' ανθρώπου, είχε αρχίσει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)