ΙΖΝΟΓΚΟΥΝΤ 11: ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΟΥ ΤΟΥ ΙΖΝΟΓΚΟΥΝΤ

Λίγη τσίπα επιτέλους ! Μπορεί να μην έχετε τίποτ αμε το πρωτοποριακό χιούμορ αλλά μην το παρατραβάτε κιόλας !... Αφού η Βαγδάτη η μεγαλόπρεπη έχει κι' αυτή ακόμα τα δικά της κοινωνικά προβλήματα. Με πρώτον και καλύτερο τον μεγάλο βεζίρη Ιζνογκούντ που τόσο επίμονα θέλει να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη. O οποίος απηυδησμένος αρχίζει να παίζει πάζλ, προσπαθώντας να διαλύσει στο πρόσωπο του Τούρκου, το πρόσωπο που του έχει γίνει έμμονη ιδέα. Αλλά τα βάσανά του θα αρχίσουν όταν φτάσει στο τελευταίο κομμάτι του πάζλ. Ναυάγια, πειρατές, υπομονή και πολύ-πολύ συνειδητοποιημένοι, αλλά απρόσεχτοι σκλάβοι. Οπου αποδεικνύεται, για μια ακόμα φορά, στον μεγάλο βεζίρη ότι είναι ανώφελο να παλεύει κανείς ενάντια στην Μοίρα και το Πεπρωμένο. Η ζωή είναι μια φάρσα φίλοι μου, που τουλάχιστον αν παιχθεί καλά από μερικούς, αυτοί θα βγούν κερδισμένοι, καθότι, είναι πασίγνωστον, ότι το γέλιο μακραίνει την ζωή. Οπως επίσης είναι γνωστό ότι το τραγούδι που μαρμαρώνει μπορεί να τραγουδηθείι μόνο από τη σειρήνα Δαλαέρτη που ως φίρμα του πενταγράμμου έχει και αυτή τις απαιτήσεις της. Κι ο Ιζνογκούντ τις δικές του (από τον Ταμπαρί)...ένα φίλτρο, ας πούμε !

ΕDITIONS TABARY, J. TABARY ET R. GOSCINNY, Paris, 1991
Σκίτσα: TABARY