Το έργο αναπτύσσεται σε δύο Βιβλία. Το Πρώτο Βιβλίο περιέχει αναφορά στην ιστορική σχέση πολιτικής συνέλευσης και Δημοκρατίας, στην λειτουργία των πολιτικών συνελεύσεων στην Αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη, και στις πολιτικές συνελεύσεις της μεσαιωνικής Ευρώπης. Το Δεύτερο Βιβλίο περιέχει δύο μέρη. Το Πρώτο Μέρος του, που αναπτύσσεται σε τρία κεφάλαια, έχει ως αντικείμενο θεμελιώδη ζητήματα του κοινοβουλευτικού δικαίου, τη δομή του κοινοβουλίου ως φορέα συντεταγμένης εξουσίας και τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του κοινοβουλευτικού δικαίου. Το Δεύτερο Μέρος του, που αναπτύσσεται σε δεκαεπτά κεφάλαια, έχει ως αντικείμενο το ελληνικό κοινοβουλευτικό δίκαιο, με επίκεντρο τη λειτουργία των οργάνων της Βουλής, και προβαίνει, ιδίως, σε προσέγγιση των ρυθμίσεων του ελληνικού κοινοβουλευτικού δικαίου κατά σύγκριση προς τις αντίστοιχες ρυθμίσεις άλλων έννομων τάξεων. Το τελευταίο κεφάλαιο καταγράφει, κατά τρόπο ανακεφαλαιωτικό, ομοιότητες και διαφορές μεταξύ των αρχαίων πολιτικών συνελεύσεων και των σύγχρονων νομοθετικών σωμάτων. Το έργο ολοκληρώνεται με Επίμετρο, στο οποίο εξετάζεται το κοινοβούλιο ως ο κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος της λαϊκής κυριαρχίας, σε πλαίσιο διττής περιστολής της εθνικής κυριαρχίας εκ της συμμετοχής της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και λόγω της παγκοσμιοποίησης της Οικονομίας.