Ένα Σαββατοκύριακο, στο τέλος του καλοκαιριού, ο Στηβ με τη Νάνσυ ξεκινούν για να πάρουν τα παιδιά τους από την κατασκήνωση. Η κυκλοφορία στις εθνικές οδούς είναι ασφυκτική. Εξίσου ασφυκτική όμως είναι και η ατμόσφαιρα μέσα στο αυτοκίνητο, γιατί το ζευγάρι κουβαλάει όλη την ένταση της καθημερινότητάς του. Η εμφάνιση ενός καταζητούμενου δραπέτη θα μετατρέψει το ταξίδι τους σε πραγματικό εφιάλτη. Ο Σιμενόν έγραψε τα "Κόκκινα φώτα" το 1953, την εποχή που ζούσε στις ΗΠΑ (1945-1955), και το αφιέρωσε στην κόρη του Μαρί-Ζο που μόλις είχε γεννηθεί. Τελειώνοντας τη συγγραφή του μυθιστορήματος δήλωσε: "Αισθάνομαι τόσο εξουθενωμένος, σαν να οδηγούσα επί δέκα μέρες όπως ο Στηβ, μέσα στην ίδια ασφυκτική κυκλοφορία". Είναι ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει, με επιτυχία, σασπένς και ψυχογραφία χαρακτήρων. Είναι επίσης το μυθιστόρημα στο οποίο φαίνεται, κατεξοχήν, η διάδοση του Σιμενόν με Αμερικανούς ομότεχνούς του της σχολής του σκληρού (hartboiled) αμερικανικού μυθιστορήματος, όπως επίσης και με το όλο ύφος του φιλμ νουάρ.