ΚΟΝΣΕΡΤΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΔΟΝ

Υπερφιλόδοξη προσπάθεια του συγγραφέα να χωρέσει τις τραγωδίες της εξουσίας του Σαίξπηρ, την προβληµατική του Νονού και τη θεµατική του Truman show, σε ένα εγχείρηµα που αποδείχθηκε πολύ βαρύ για τις νεανικές του πλάτες (ήταν 25 χρονών όταν το έγραψε). Το έργο βρίθει από µεγαλοστοµίες και φανφάρες και πέφτει πολλές φορές στην παγίδα του κηρύγµατος και της ηθικολογίας. Ωστόσο όµωs, και µόνο για την τόλµη του να καταπιαστεί µε ένα τόσο δύσκολο θέµα, σχεδόν ακατόρθωτο, απλησίαστο για οποιονδήποτε άλλον, µας φανερώνει ότι ο συγγραφέας προτιµάει τα βαθειά και να εξερευνεί δρόµους δύσβατους και σκοτεινούς. Και αν στη συγκεκριµένη προσπάθεια δεν τα κατάφερε πλήρως, η µετέπειτα πορεία του µε το "Ψυχή από ατσάλι" τον δικαίωσε πλήρως.