ΤΣΑΟΠΡΑΓΙΑ
Στον ποταμό των Βασιλέων
χάνεται τώρα η ματιά σου
γκαρούνται σκίζουν τον αιθέρα
τρυπώνουν μες στα όνειρά σου.
Κι όπως κυλά ο Τσαοπράγια
ανήσυχα μέσα στην πόλη
φέρνει στον νου σπάνιες μνήμες
μια δόξα που θαυμάζουμε όλοι.
Μα εγώ για σε με κρύφιο πόθο
πλάθω ανείπωτες ελπίδες
είναι ο ήλιος που ενώνει
τις μακρινές μας τις πατρίδες.
[Από την έκδοση]