Στο βιβλίο αναλύονται οι αντιλήψεις και ιδεολογίες δύο όλο και περισσότερο αλληλοενισχυόμενων συμπληρωματικών παγκόσμιων τάσεων έτσι όπως εκδηλώθηκαν την τελευταία δεκαετία στα Βαλκάνια με τόπο αναφοράς το Κόσοβο. Από τη μία περιφερειακοί και τοπικοί πολεμοχαρείς εθνικισμοί και πρώτιστα ο σερβικός. Από την άλλη ένας ανεξέλεγκτος πλανητικά αλαζονικός "στρατιωτικός ανθρωπισμός", ο αμερικανο-νατοϊκός. Οι δύο αυτές τάσεις ως αντιλήψεις και ως πρακτικές -που συνιστούν τη "διττή ύβρι" - δεν διαμορφώθηκαν στιγμιαία (περίοδος εθνοκάθαρσης των Αλβανοκοσοβάρων και περίοδος των νατοϊκών βομβαρδισμών), αλλά κυοφορούνταν σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας μετά το 1989. Τεκμαίρεται πως στο όνομα περιούσιων λαών εξυπηρετήθηκε τοπικά η σερβική πολιτική ισχύς ως αυτοσκοπός και από την άλλη, πλανητικά, στο όνομα οικουμενικών αξιών -των ανθρωπίνων δικαιωμάτων- εξυπηρετήθηκε η διαιώνιση μιας Ιερής Συμμαχίας, της νατοϊκής και η επίδειξη της ισχύος της -πολιτικής, τεχνολογικής, στρατιωτικής -και πάλι ως αυτοσκοπός.