Η οπτική επικοινωνία είναι μια κατάσταση αναπόφευκτη καθότι ο άνθρωπος, για να παραφράσουμε τη ρήση του Heidegger, ρίχνεται σε αυτή τη στιγμή της γέννησής του και την βιώνει ακόμα και όταν έχει τα μάτια του κλειστά. Η μοιραία αυτή διάσταση καθιστά την οπτική επικοινωνία ως διαδικασία αόρατη, επιτρέποντάς την να περνά συχνά απαρατήρητη και έτσι να λειτουργεί άκριτα. Η κριτική θεωρία επιχειρεί να αμφισβητήσει ή να επιβεβαιώσει τα φαινόμενα καθώς και την αλήθεια που αυτά αποκρύπτουν αλλά και αποκαλύπτουν. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ : Ι. Blow - Up / Μεγέθυνση ΙΙ. Sapere aude ή η παρηγοριά της αποδοχής του εγγενούς στα πάντα ψεύδους ΙΙΙ. Η προβληματική της οπτικής επικοινωνίας ΙV. Η έννοια του οπτικού αλφαβητισμού V. Η Εικόνα της αλήθειας και του ψεύδους VI. Η Αλήθεια της εικόνας ως αισθητική κρίση VII. Το μέσον είναι το μήνυμα VIII. Η αποξένωση του ατόμου και η διάνοιξη του ποιητικού χώρου: η εικόνα ως αποκάλυψη της επιθυμίας ΙΧ: Η πολιτική της εικόνας: Το σημείο, η γλώσσα και ο ψυχικός κόσμος του ατόμου. Το σώμα και το βλέμμα Βιβλιογραφία