ΚΥΛΗΣΤΕ, ΔΑΚΡΥΑ ΜΟΥ, ΕΙΠΕ Ο ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ

Στις 11 Οκτωβρίου ο γνωστός τηλεοπτικός αστέρας Τζέισον Τάβερνερ έχει φτάσει να τον παρακολουθούν στους δέκτες τους, σε ώρα υψηλής τηλεθέασης, τριάντα εκατομμύρια άνθρωποι. Μία μέρα μετά, στις 12 Οκτωβρίου, ο Τζέισον Τάβερνερ δεν είναι καν ξεπερασμένος, είναι εντελώς ανύπαρκτος - ένας άνθρωπος που δεν έχει χάσει μονάχα το τηλεοπτικό κοινό του, αλλά και κάθε απόδειξη γύρω από την ύπαρξή του. Και στο κλειστοφοβικό προδοτικό κράτος του "Κυλάτε δάκρυά μου... είπε ο αστυνομικός", η απώλεια των αποδεικτικών στοιχείων ισοδυναμεί με την απώλεια της ζωής σου.
Καθώς ο Τάβερνερ επιδίδεται σ' έναν αγώνα δρόμου για να λύσει τον γρίφο της "εξαφάνισής" του, ο Φίλιπ Ντικ μάς βυθίζει σε μια τρομακτικά αληθοφανή εκδοχή των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, σ' έναν κόσμο όπου όλοι -από μια εγκαταλελειμμένη έφηβη πλαστογράφο ταυτοτήτων μέχρι μια χειρουργημένη τραβεστί- καταδίδουν τους πάντες και όπου ακόμη και η παντογνώστρια αστυνομία έχει κάτι να κρύψει. Το μυθιστόρημά του διαπερνάει με έντεχνο τρόπο τα βαθύτερα, σκοτεινά στρώματα του εγώ και φυτεύει καταμεσίς τους μια δεσμίδα δυναμίτη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)