ΛΑΪΚΟΣ ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

Ένα έργο συναρπαστικά πρωτότυπο, αφηγηματικό και δοκιμιακό ταυτόχρονα, που μετακινεί και διευρύνει τις γνωστές οριοθετήσεις του σουρεαλιστικού κινήματος προς τη μοναδική εμπειρία μιας λαϊκής του εκφοράς. Η δοκιμιακή χαρτογράφηση του διανοητικού και καλλιτεχνικού σύμπαντος του Κώστα ντε Βαλαμόντε, μαζί με τη θεατρικότητα της κοινωνικότητάς του, αποτελεί τον καμβά μιας μυθιστορικής αφήγησης, όπου σε μια τυχαία παραλληλία εμπειριών και εκφράσεων συγχωνεύεται ο ακαδημαϊσμός της ντανταϊστικής και σουρεαλιστικής σκέψης των μεγάλων πρωτευουσών της Ευρώπης με την απέραντη ατομικότητα της γεωγραφικά μόνον πεπερασμένης ατομικότητας. Μια καινούρια σύνθεση και ανάγνωση της αντικομφορμιστικής έκφρασης του παραλόγου, ανάμεσα στο σουρεαλισμό, την art brut, την τέχνη των ναΐφ και τη νοηματοδοτημένη συμβολική τους χειρονομία, σύνθεση, τελικά, ποιητικά δραματική, της έλλογης ανθρώπινης μοναξιάς.

Και πρωταγωνιστής σε μια πορεία υπέρβασής της μέσω της παραλογικής δημιουργίας, ο Κώστας ντε Βαλαμόντε (για τους ασχολούμενους με τη γεωγραφία, από τη Λευκάδα), μετέωρος στην πραγματολογία της μικρόνοης και πληκτικής κανονικότητας, θα αναζητάει το καταστατικό της "Εταιρείας Ανακαλύψεως Ανωτέρων Ανθρώπων" για να κλείσει οριστικά την πόρτα "στη λαογραφία των τόπων που κρύβουν την προνομιούχο πνευματικότητα της φύσεως". Το έργο, μοναδικό ανάγνωσμα, διανοητική και αισθητική εμπειρία, για τους αντισυμβατικούς αλλά και τους "έμφρονες" αναγνώστες.

"Το ταλέντο του (εικαστικού Βαλαμόντε) είναι εκπληκτικό, όπως και η επινοητικότητα της φαντασίας του. Ανήκε πράγματι στους ζωγράφους μέντιουμ, που ενδιέφεραν τόσο τον Αντρέ Μπρετόν, και που ήθελε να τους πολιτογραφήσει στο Υπερρεαλιστικό του Πάνθεον, παρά την επιμονή του καλλιτεχνικού κατεστημένου να τους εξορίσει εις τον εξώτερον χώρον των "αυτοδιδάκτων". Αξίζει να του γίνει μια αναδρομική έκθεση, Αθήνα-Θεσσαλονίκη. Είναι μοναδική περίπτωση.

Το βιβλίο της Παρασκευής Κοψιδά-Βρεττού είναι -εκτός των άλλων- γεμάτο από θαυμάσιες σκηνές και πληροφορ