ΜΕ ΛΕΝΕ ΕΛΠΙΔΑ

Η Ελπίδα, ένα μικρό κορίτσι, ζει με τη μαμά και τη γιαγιά της σ’ ένα νησί. Η Άχνα, μια μαθητευόμενη μαγισσούλα της φωτιάς, ζει στο τζάκι του σπιτιού της Ελπίδας και φροντίζει τα φλογολούλουδά του. Η Ελπίδα πιστεύει πως είναι το πιο δυστυχισμένο πλάσμα του κόσμου, γιατί ζει καθηλωμένη σε μια αναπηρική πολυθρόνα. Γι αυτό συχνά την παίρνει το παράπονο και κλαίει. Του κάκου προσπαθεί η μαμά να την παρηγορήσει...

Μια χειμωνιάτικη μέρα, η Ελπίδα και η Άχνα συναντιούνται. Μια τρυφερή φιλία αναπτύσσεται μεταξύ τους. Η Ελπίδα μαθαίνει πολλά και σπουδαία πράγματα από την Άχνα, που τα... διακόσια ενενήντα εννέα χρόνια της την έχουν κάνει σοφή! Μα πάνω απ’ όλα η Ελπίδα μαθαίνει να... θέλει! Η Ελπίδα θέλει! ΘΕΛΕΙ μ’ όλη της την ψυχή να τρέξει, να παίξει, να κολυμπήσει, να αγαπήσει και να αγαπηθεί! Και να βρεθεί για λίγο στον... ουρανό για να δει τον χορό των Αγγέλων!...