ΜΕ ΛΕΝΕ ΕΥΡΩΠΗ

Στο Με λέ­νε Ευρώ­πη ο Γκαζ­μέντ Κα­πλά­νι αφη­γεί­ται τη ζωή ενός συ­νη­θι­σμέ­νου με­τα­νά­στη και τη σχέ­ση του με μια και­νούρ­για χώ­ρα και κουλ­τού­ρα. Είναι το μυ­θι­στό­ρη­μα μι­ας ανα­γέν­νη­σης: η ανα­κά­λυ­ψη μι­ας άλ­λης γλώσ­σας, οι κρυ­φές ση­μα­σί­ες πί­σω από τις πιο κοι­νές λέ­ξεις και εκ­φρά­σεις, η εξε­ρεύ­νη­ση της ξε­νό­τη­τας του με­τα­νά­στη σε μια ελ­λη­νι­κή κοι­νω­νία που φο­βά­ται και εκ­πλήσ­σε­ται από την ξαφ­νι­κή πα­ρου­σία του Άλ­λου. Μια ανε­ξά­ντλη­τη πε­ρι­έρ­γεια προς όλους εκεί­νους που, όπως κι αυτός, έπρε­πε να εφεύ­ρουν έναν νέο εαυ­τό, ένα νέο πα­ρόν, οδη­γεί τον αφη­γη­τή να προ­σκα­λεί άλ­λους με­τα­νά­στες/με­τα­νά­στρι­ες που έρ­χο­νται από τις τέσ­σε­ρις γω­νι­ές του κό­σμου να αφη­γού­νται τις πολ­λές φο­ρές έκ­κε­ντρες δι­α­δρο­μές τους, όπου συ­νυ­πάρ­χουν η απελ­πι­σία και η ελ­πί­δα, η πα­ραί­τη­ση και η επι­μο­νή, ο σπα­ραγ­μός κι η αν­θρώ­πι­νη ομορ­φιά.

Οι σε­λί­δες αυτού του μυ­θι­στο­ρή­μα­τος ανή­κουν στις πιο πα­ρα­στα­τι­κές που έχουν γρα­φτεί για αυτήν την τό­σο συ­γκλο­νι­στι­κή εμπει­ρία της αλ­λα­γής γλώσ­σας και την κα­τά­κτη­ση της ελ­λη­νι­κής. Γραμ­μέ­νο στα ελ­λη­νι­κά πριν από 14 χρό­νια στην Αθή­να και ξα­να­γραμ­μέ­νο πρό­σφα­τα στο Σι­κά­γο των ΗΠΑ, το Με λέ­νε Ευρώ­πη επι­βε­βαι­ώ­νει τον Κα­πλά­νι ως έναν από τους πιο ξε­χω­ρι­στούς και τα­λα­ντού­χους ελ­λη­νό­φω­νους (ξέ­νους) συγ­γρα­φείς. Ένα τα­λέ­ντο που τον κα­θι­στά μία από τις πιο πο­λύ­τι­μες και κο­σμο­πο­λί­τι­κες φω­νές της σύγ­χρο­νης βαλ­κα­νι­κής λο­γο­τε­χνί­ας.