"Η Αϊσά κι εγώ περπατούσαμε πιασμένοι χέρι χέρι στους δρόμους. Εγώ, ο τυφλός, της μάθαινα ν' ακούει τα βήματα των ανθρώπων. Εκείνη, πάλι, μου μιλούσε για τα χρώματα: Το κίτρινο, είναι σαν τον ήλιο που ζεσταίνει το δέρμα, το πράσινο σαν τη μυρωδιά του νοτισμένου χόρτου το πρωί, το μπλε σαν τον ωκεανό, όταν στέκεσαι μπρος του..." (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)