Έχω ζήσειΈχω ζήσει εδώ όσο δικαιούμαι.Χρόνο δεν είχα δυο φορές να ονειρευτώ.Οι ιστορίες μου τόση επιθυμία δε χωρούνγιατί ξερίζωσε τις εποχές ο χρόνοςπου ασφόδελους γεννούν.Έζησα κάτω από μια ελιάτόσο που έμαθα πώς ανατρέπειη βροχή τις λέξειςκαι σαν τα φύλλα στο διάστημα τις ρίχνειαρχίζοντας νέα αφήγηση ξανά.Έζησα την ιστορία μιας αλκυόναςτο παραλήρημα των μελισσοφάγων,την έκσταση μέτρησαστα δάχτυλα των δυο χεριών.Μιλώ για μια θάλασσα που έφτιαχνε νησιάαπό χαλκό και πέτρα,μιλώ για το βασιλικόπου ανασήκωνε στον αέρα το χωριόέρμαιο του Αυγούστου,μιλώ για τις μέρες τις ανυπόκριτεςμαζί σου.