ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ: ΜΙΑ ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ

Εδώ και αρκετά χρόνια εξελίσσεται μια διαδικασία αναπροσανατολισμού των ερευνητικών τάσεων στον τομέα της μεταφρασιολογίας, με ενσωμάτωση στις μεταφρασιολογικές μελέτες στοιχείων και γνωσιολογικών προτύπων που προέρχονται από τη γνωστική ψυχολογία, την ψυχογλωσσολογία και τη νευροφυσιολογία.
Πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι η πειραματική-επιστημονική έρευνα στον χώρο της νοητικής διεργασίας στη μετάφραση έχει ανάγκη ενός πιο στέρεου μεθοδολογικού υποβάθρου για να μπορέσει να κάνει ουσιαστικά βήματα προόδου. Θεωρώ από την πλευρά μου ότι η προβληματική της επιστημονικής μελέτης της μεταφραστικής διαδικασίας, υπό το πρίσμα των γνωστικών επιστημών, θα ήταν γόνιμο να λάβει υπ’ όψη τις θέσεις της διαλεκτικής-υλιστικής Ψυχολογίας, την οποία εισήγαγε κατά τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα ο Σοβιετικός ψυχολόγος Lev Vygotsky. Παρά το ιδιαίτερο ενδιαφέρον και τον καταπληκτικά επίκαιρο χαρακτήρα που παρουσιάζει σύμφωνα με τις απόψεις πολλών επιστημόνων, η διαλεκτική-υλιστική Ψυχολογία είναι σχετικά λίγο γνωστή στον ελληνικό επιστημονικό χώρο.
Στο πλαίσιο της παρούσας μονογραφίας, μετά από μια γενική ανασκόπηση βασικών σημείων αναφοράς στην Ψυχολογία, γίνεται αναφορά σε ορισμένες σημαντικές εννοιολογικές κατηγορίες της διαλεκτικής-υλιστικής Ψυχολογίας. Απώτερος στόχος της αναφοράς αυτής είναι η προσέγγιση των δυνατοτήτων συμβολής της διαλεκτικής-υλιστικής Ψυχολογίας στην αποτελεσματικότερη θεωρητική και μεθοδολογική θεμελίωση της έρευνας στον τομέα της μεταφρασιολογίας.