ΜΙΑ ΚΟΥΦΗ ΚΑΜΠΑΝΑ ΤΗΝ... ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Κλείστε τα μάτια σας και ελάτε να ταξιδέψουμε μέχρι τη γραφική Ζάκυνθο!
Ακούτε κάτι; Για ακούστε καλύτερα!
Ναι... ναι, αυτή τη νεογέννητη μελωδική φωνούλα!
Μόλις γεννήθηκε μία καμπάνα! Μία πανέμορφη καμπάνα με κρυστάλλινη φωνούλα!
Και ξέρετε, δε γεννήθηκε οποιαδήποτε μέρα, αλλά λίγες ώρες πριν υποδεχτούμε τη Μεγάλη Εβδομάδα! Όλοι την επαινούσαν για την υπέροχη φωνή της, και εκείνη περνούσε ώρες ατελείωτες μπροστά στον καθρέφτη να πλάθει όνειρα για τη μεγάλη στιγμή! Τη στιγμή, που ενώ θα προσκαλεί τα παιδιά στην Εκκλησία, όλοι θα την καμαρώνουν!
Και εκεί που περίμενε πώς και πώς, ξαφνικά, η καμπανούλα μας έπαθε ωτίτιδα και έμεινε κουφή!
Γιατί έμεινε κουφή; Δεν έχετε ξανακούσει κουφή καμπάνα;
Τι θα γίνει τώρα; Πάρτε θέσεις, η ιστορία μας ξεκινάει!
Τι λέτε, θα προλάβει η καμπανούλα να γίνει καλά μέχρι την Ανάσταση του Χριστού;