"Ενίοτε κάποιος συμπαθεί περισσότερο τους ανόητους ανθρώπους για την ανοησία τους παρά τους σοφούς για τη σοφία τους" έγραψε η Ελίζαμπεθ Γκάσκελ, η λιγότερο διαδεδομένη Αγγλίδα συγγραφέας του 19ου αιώνα στη χώρα μας. Σύγχρονες ομότεχνες της, όπως οι αδελφές Μπροντέ, η Τζορτζ Έλιοτ και η κατά μία γενιά μεγαλύτερη της Τζέιν Όστεν, έχουν μεταφραστεί και εκδοθεί πολλάκις, με αποτέλεσμα το ελληνικό αναγνωστικό κοινό να έχει έρθει σε επαφή με ένα μεγάλο μέρος του έργου τους. Όμως από το ογκώδες λογοτεχνικό έργο της κυρίας Γκάσκελ -έξι μεγάλα μυθιστορήματα, εννέα νουβέλες και πλήθος μικρών διηγημάτων και άρθρων σε εφημερίδες- μονάχα ένα μικρό μέρος κυκλοφορεί μεταφρασμένο στην ελληνική αγορά, με ηχηρές μάλιστα απουσίες, όπως το τελευταίο και κατά πολλούς μελετητές εμβληματικό της μυθιστόρημα "Wives and Daughters". [...]