Ριπές φυγής είναι τα κείμενά μας τα μικρά κι εμείς δραπέτες του παρόντος. Το καλούπι που φτιάξανε ερήμην μας δεν μας χωράει πια και νιώθουμε σαν πόδι σε στενό παπούτσι. Γυρεύουμε αφορμές να φεύγουμε από ένα άθλιο παρόν, όπου μια μπότα πατάει μέχρι θανάτου σε ανθρώπινο κεφάλι.