Στη "Μικρή διαθήκη" ο Γιώργος Λίλλης γαντζώνεται στη μυθοπλασία για να αντλήσει αφανείς αλήθειες, μακριά από την επιδειξιομανία και την ανασφάλεια του μεγαλεπήβολου, συνταιριάζοντας τον λυρισμό μ' έναν λόγο χαμηλών τόνων πλην όμως πλούσιο νοηματικά, προσπαθώντας τελικά να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα.