ΜΗΛΟ ΤΡΕΧΟΥΜΕΝΟ, ΤΟ ΖΕΙΔΩΡΟΝ

Γαλάζιο αίμα της καρδιάς
η ανεμοδαρμένη μου μπουγάδα
ψηλά απ’ τα σύρματα πετά
σαν τρελοβάπορο της θάλασσας
και το χάσμα ντύνει του ουρανού
με τα πλυμένα της κάτασπρα πουκάμισα.
Σκάφη
του μόχθου
της υπομονής
το τρελοβάπορο που τραγουδά
«Άιντε και όρτσα τα πανιά!»
ζωσμένο νυφική χαρά
και την ξυπολησιά του Ζέφυρου.