ΜΙΣΟ ΜΗΛΟ

... Πέταξε το μήλο και κράτησε το μαχαίρι. Την άλλη μέρα τους πήγαν εκδρομή με το σχολείο. Παραδίπλα από το μέρος που τους πήγαν βρισκόταν ένα χωράφι με μηλιές. Ο Αχιλλέας εντόπισε ένα μεγάλο, κόκκινο μήλο να κρέμεται περήφανα σε ένα ψηλό κλαδί. Ανέβηκε με κίνδυνο να πέσει και να τσακιστεί και το έκοψε. Βρήκε την Άννα, τη φώναξε παράμερα και της το ’δωσε. "Το ακέριο είναι πιο πολύ απ’ το μισό", της είπε. "Κράτα το, όλο δικό σου. Δε θα χρειαστεί να κόψουμε κανένα μήλο άλλη φορά." Και πέταξε και το μαχαίρι... Κανείς δεν είναι ολόκληρος μόνος του. Συνήθως, είτε το παραδέχεται είτε όχι, τον συμπληρώνει η παρουσία ενός ‘άλλου’. Το 'άλλο' μπορεί να είναι ένας άνθρωπος, ένα όνειρο, μια ιδεολογία, μια εμμονή. Μπορεί και όλα μαζί. Το 'άλλο' είναι η υπαρκτή ανάγκη του καθένα, που η απουσία της τον αφήνει μισό, διαιρεμένο, ελλιπή, λυγισμένο. Όλοι μας ξέρουμε ποια είναι η δική μας ανάγκη. Είναι στο χέρι μας να την αποδεχτούμε και να ψάξουμε να τη βρούμε. Και να τη διεκδικήσουμε. Το σημαντικό δε βρίσκεται στο τελικό αποτέλεσμα της διεκδίκησης, το σημαντικό είναι ο αγώνας, αυτός ορίζει το δρόμο.