Η αγία απαλάδα δεν είναι μια απλή αρετή, αλλά το πενταπόσταγμα όλων των αρετών μαζί, καθόσον είναι ποτισμένη όλη από αιωνιότητα. Σε αγγίζει τόσο απαλά και ευγενικά, ωσάν άγγιγμα Παραδείσου... Για πολλούς μήνες στοχάστηκα σχετικά με αυτήν. Προβληματίστηκα και, επαναφέροντας στη μνήμη μου όσους απαλόψυχους, καταλαγιασμένους (από το λαγιάζω = ηρεμώ) και αγιασμένους ανθρώπους γνώρισα, κάθισα σαν τον μικροβιολόγο να βγάλω βίου λόγον ωφελείας...
Ο σεβαστός κι αγαπητός πατήρ Διονύσιος Ταμπάκης έρχεται να μας θυμίσει αξίες, που σχεδόν έχουμε λησμονήσει στην ταχύτητα και τη σκληράδα του υλόφρονος, σύγχρονου βίου: ευγένεια, διάκριση, ταπείνωση, ησυχία. Ας ακολουθήσουμε τον Κύριό μας, που «επέταξε τη καταιγίδι... και εσίγησαν τα κύματα αυτής» (Ψαλμ. ρστ΄, 29), στον δρόμο της πραότητας και της γαλήνης Του! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)