«Το περιεχόμενο λίγο μετρούσε για τον Γκυλαίν. Μόνο η πράξη της ανάγνωσης είχε σημασία γι’ αυτόν. Διάβαζε το κείμενο, όποιο κι αν ήταν αυτό, με την ίδια παθιασμένη αφοσίωση. Και, κάθε φορά, η μαγεία λειτουργούσε. Καθώς οι λέξεις έφευγαν από τα χείλη του, έπαιρναν μαζί τους λίγη από κείνη την αναγούλα που τον έπνιγε καθώς πλησίαζε στο εργοστάσιο». Ο Γκυλαίν Βινιόλ δουλεύει σ’ ένα εργοστάσιο πολτοποίησης βιβλίων. Κάθε πρωί, θέτει σε λειτουργία ένα φοβερό μηχάνημα, το Zerstor 500, το οποίο τρέφεται με τόνους από απούλητα βιβλία. Η ζωή του είναι μουντή, αλλά καθημερινά, πηγαίνοντας στη δουλειά του, διαβάζει στους επιβάτες του πρωινού τρένου τις σελίδες που διέσωσε από τα ατσάλινα δόντια του τέρατος… Μέσα σ’ ένα οικείο σκηνικό μεταμορφωμένο από τη μαγεία ανεπανάληπτων χαρακτήρων, ξεπηδά ένα εκπληκτικό, σύγχρονο, αστείο, ποιητικό και γενναιόδωρο παραμύθι: ένα από κείνα τα βιβλία που σπάνια συναντάμε.