Ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Στο ανά χείρας βιβλίο το ενδιαφέρον μας εστιάζεται στην εκπαιδευτική πολιτική του Ελευθερίου Βενιζέλου κατά την περίοδο της Κρητικής Πολιτείας (1898-1913), την πρώτη Βενιζελική περίοδο (1910-1920) και την περίοδο του "ύστερου Βενιζελισμού" (1928-1932). Για κάθε μία από τις παραπάνω περιόδους παρουσιάζονται με συνεχή παράθεση πλήθους ιστορικών τεκμηρίων (αποσπάσματα νόμων, διαταγμάτων, φωτογραφίες, μαρτυρίες, αποσπάσματα λόγων, πρακτικών Βουλής και Γερουσίας κ.λπ.) οι ιδεολογικοπολιτικές αφετηρίες, η φιλοσοφία παιδείας του Ελευθερίου Βενιζέλου και το εκπαιδευτικό του έργο σε όλους τους τομείς της εκπαίδευσης, όπως σχολική γνώση (αναλυτικά προγράμματα, σχολικά βιβλία), γλώσσα, εκπαίδευση εκπαιδευτικών, σχολικά κτίρια, κοινωνική πολιτική, σχολική υγιεινή, ειδική αγωγή, προσχολική αγωγή, πανεπιστημιακή εκπαίδευση, οργάνωση-διοίκηση εκπαίδευσης κ.λπ. Επίσης, παρουσιάζονται οι αντιδράσεις των κομμάτων, του Τύπου, των συνδικάτων και άλλων φορέων στο μεταρρυθμιστικό έργο και στην παιδεία του Ελευθερίου Βενιζέλου που συχνά οδήγησαν στην πλήρη αποδόμησή του. Η εργασία κλείνει με χρήσιμα συμπεράσματα που επιχειρούν να απαντήσουν στο ερώτημα γιατί ανατρέπονται οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα, γιατί είχαμε συνεχή ανακοπτόμενα άλματα.