Ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΩΣ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

Στην εποχή της Κοινωνίας της Πληροφορίας, η προστασία του ατόμου από την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων έχει καταγραφεί ως μια από τις καινοτόμες εξελίξεις του δικαίου, η οποία διατρέχει οριζοντίως όλους τους κλάδους δικαίου. Η παρούσα μονογραφία, με τον ισχύοντα, πλέον, Γενικό Κανονισμό Προσωπικών Δεδομένων, επιχειρεί μια νέα προσέγγιση της θέσης του εργαζομένου, ως παρόχου εργασίας αλλά και ως υποκειμένου προσωπικών δεδομένων, και μια συμβολή στο υπό διαμόρφωση νομικό καθεστώς στις σχέσεις εργοδότη-εργαζομένου, στην οποία η παραδοσιακή αντιπαράθεση συμφερόντων εργαζομένων και εργοδοτών αποκτά πρόσθετο περιεχόμενο με βάση την αξιοποίηση της πληροφορίας. Οι ρυθμίσεις για την προστασία των προσωπικών δεδομένων των εργαζομένων, μαζί με τη διάδοση των ευέλικτων σχέσεων εργασίας, στην οικονομία της πλατφόρμας, και τη διεύρυνση των απαγορευμένων διακρίσεων, συμβάλλουν σε αυτό που ήδη αντιμετωπίζεται ως νέο εργατικό δίκαιο.