Ο ΠΟΛΥΩΝΥΜΟΣ ΘΕΟΣ

Ο Θεόδωρος Β' Δούκας Λάσκαρις (1222-1258) ήταν ο μόνος γόνος του βυζαντινού αυτοκράτορα Ιωάννη III Δούκα Βατάτζη. Επειδή ο παππούς του, που λεγόταν επίσης Θεόδωρος, πέθανε όταν γεννιόταν ο νεαρός Θεόδωρος, πήρε από εκείνον το όνομα Λάσκαρις ενώ από τον πατέρα του κράτησε το όνομα Δούκας. Έζησε στη Νίκαια του 13ου αιώνα, την πόλη όπου, μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης στους Σταυροφόρους το 1204, είχε μεταφερθεί το Βυζάντιο τόσο πολιτικά όσο και πολιτιστικά και μάλιστα άνθησε σε τέτοιο βαθμό που συχνά να αναφέρεται ως "Νέα Αθήνα". Μετά το θάνατο του πατέρα του ανακηρύχτηκε αυτοκράτορας το 1254 και διατήρησε αυτό τον τίτλο μέχρι τον πρόωρο θάνατό του το 1258 σε ηλικία 36 ετών.