Παρά τη δύναμη των λέξεων να κινητοποιούν το μυαλό, η λέξη που εκφράζεται γραπτά ή προφορικά σπάνια θεωρείται ως ουσιαστικό στοιχείο της διδασκαλίας και της μάθησης για το μάθημα των Φυσικών Επιστημών, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της προετοιμασίας του κατευθύνεται προς την οργάνωση πρακτικής άσκησης. Υπάρχει υπερβολική εμπιστοσύνη στην αξία της άμεσης εμπειρίας από "τα αντικείμενα" εν αντιθέσει με τις "απλές λέξεις" και μια συνακόλουθη αμέλεια όσον αφορά τον τρόπο που οι λέξεις πραγματικά εμπλέκονται στην ανάπτυξη της επιστημονικής κατανόησης. O Clive Sutton δεν αρνείται την αξία της άμεσης εμπειρίας, αλλά τίθεται υπέρ της επαναφοράς των λέξεων ως εργαλείων κατανόησης και αποδεικνύει ότι δεν μπορεί απλώς να θεωρούνται δεδομένες, ενώ ασχολούμαστε με την οργάνωση της πρακτικής άσκησης. Διερευνά το ρόλο της γλώσσας στην ανάπτυξη των ίδιων των Φυσικών Επιστημών, στην ανάπτυξη των ιδεών των μαθητών και στην πρακτική που ακολουθείται στην αίθουσα διδασκαλίας· διερευνά και το πως όλα αυτά σχετίζονται, για παράδειγμα, με την αποστροφή κάποιων μαθητών για το μάθημα των φυσικών επιστημών και την απομόνωση αυτού του μαθήματος στο αναλυτικό πρόγραμμα.