ΟΛΟΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΠΕΦΤΟΥΝ. Ω ΟΙ ΩΡΑΙΕΣ ΜΕΡΕΣ

Κομμένο χόρτο σε σχήμα χαμηλού λόφου. Προς τα πίσω μια κατωφέρεια πιο απότομη. Θαμμένη μέχρι ψηλά στη μέση, μέσα στο λόφο, η ΟΥΪΝΝΥ. Στα δεξιά της και πίσω της, ξαπλωμένος κατάχαμα, κοιμισμένος, κρυμμένος από το λόφο, ο ΟΥΪΛΛΥ. ΟΥΪΝΝY, ... (ευτυχισμένη). Ω, ωραία μέρα που θα είναι και πάλι! (Παύση. Η ευτυχισμένη έκφραση σβήνει. Χαμηλώνει τα γυαλιά της πάνω στη μύτη και ξαναρχίζει να βάφει τα χείλη της. Ο ΟΥΊΛΛΥ ξεδιπλώνει μια εφημερίδα, χέρια αόρατα. Τα κιτρινισμένα φύλλα, το πάνω μέρος, πλαισιώνουν το κεφάλι του. Η ΟΥΪΝΝΥ τελειώνει τα χείλη της, απομακρύνει λίγο τον καθρέφτη και τα εξετάζει). Δροσερό στοματάκι. (Ο ΟΥΪΛΛΥ γυρίζει τη σελίδα. Η ΟΥΪΝΝΥ αφήνει τον καθρέφτη και το κραγιόν και στρέφεται προς την τσάντα). Στοματάκι ωχρό. (Ο ΟΥΪΛΛΥ γυρίζει τη σελίδα. Η ΟΥΪΝΝΥ ψάχνει μέσα στην τσάντα, βγάζει ένα καπέλο παρδαλό, χωρίς γύρο, με φτερό τσαλακωμένο, γυρίζει μπροστά, σιάζει το καπέλο, ισιώνει το φτερό, σηκώνει το καπέλο ψηλά προς το κεφάλι της. Η κίνηση σταματά απ' τη φωνή του ΟΥΪΛΛΥ). ΟΥΪΛΛΥ (διαβάζοντας): Ο Σεβασμιότατος Πατήρ εν Κυρίω Κάρολος Σασεπώ πέθανε μέσα στο λουτρό του. (Παύση). ΟΥΪΝΝΥ (Κοιτάζοντας μπροστά της, με το καπέλο στο χέρι, με έκφραση πυρετώδικης ανάμνησης). Ο Σαρλώ Σασεπώ; (Παύση). Κλείνω τα μάτια. (Βγάζει τα γυαλιά της και κλείνει τα μάτια με το καπέλο στο ένα χέρι και τα γυαλιά στο άλλο) και βρίσκομαι πάλι καθισμένη πάνω στα γόνατά του, μέσα στον κλειστό κήπο του Φουγκάξ και του Μπαρινέφ, πίσω απ' το σπίτι, κάτω απ' την ακακία. (Παύση). Ανοίγει τα μάτια, βάζει τα γυαλιά της, παίζει με το καπέλο). Ω, οι ωραίες μέρες της ευτυχίας! (Απόσπασμα απ' την πρώτη πράξη του "Ω, οι ωραίες μέρες")