Όσο υπάρχουν γάτοι... για να μας θυμίζουν την «πρωτόγονη» εποχή της ζωής μας, την παιδική μας ηλικία, με την τρυφερότητα, τα εύκολα δάκρυα, τα εύκολα γλέντια, το ανεξάντλητο κέφι. Όσο υπάρχουν γάτοι... για να μας διδάσκουν αυτά που έχουμε χάσει ως «πολιτισμένοι άνθρωποι», ότι δηλαδή μπορείς να γίνεις φίλος με το χειρότερο εχθρό σου, ότι μπορείς να συγχωρείς αυτόν που αγαπάς, ακόμα κι αν σ' έχει πληγώσει. Όσο υπάρχουν γάτοι... για να μην ξεχνάμε πως «η ζωή δεν είναι τόσο άσχημη όσο παραπονιόμαστε μερικές φορές ότι είναι». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)