ΟΤΑΝ ΠΑΥΕΙΣ Ν' ΑΓΑΠΑΣ, ΠΑΥΕΙΣ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΕΙΣ

«Αγάπησα αυτόν τον λαό...
για πολλούς λόγους.
Γιατί όταν παύεις ν᾽ αγαπάς
είναι σαν να παύεις ν᾽ αναπνέεις...»


Παρακολουθώντας τη ζωή της Γερόντισσας Γαβριηλίας μπορούμε να την κατατάξουμε στις σύγχρονες Διακόνισσες της εποχής μας. Με απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό και με ελεύθερη προσωπική απόφαση βρίσκει νόημα στην υπηρεσία του «πλησίον». Πη­γαίνει και συναντά τους αδελφούς που τη χρειάζονται, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τον τόπο της, δημιουργεί άμεση προσωπική σχέση μαζί τους και τους διακονεί ταπεινά, αθόρυβα και με πλήρη συναίσθηση της υπακοής στο κάλεσμα Εκείνου, που υπήρξε ο Πρώ­τος Εθελοντής και Πρώτος Διάκονος στην υπηρεσία των αδελφών Του.


Με αφορμή την αγιοκατάταξη της οσίας Γερόντισσας Γαβριηλίας το βιβλίο αυτό
ανιχνεύει το διακονικό έργο της προσφοράς της στην ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου.