Στην έως τώρα ακαδημαϊκή συζήτηση για την Ελληνική Επανάσταση σε μεγάλο βαθμό απουσίαζε η οθωμανική πλευρά. Στο παρόν βιβλίο για πρώτη φορά παρουσιάζεται με συστηματικό τρόπο η πρόσληψη της Επανάστασης από την οθωμανική πολιτική ελίτ. Από την εξέλιξη της οθωμανικής πολιτικής σκέψης έως την ερμηνεία των γεγονότων της Επανάστασης, από τους ιστοριογράφους της Υψηλής Πύλης (Σανί-ζαντέ, Εσάτ και Μπαχίρ Εφέντη, Τζεβντέτ Πασά) το βιβλίο αναδεικνύει τους τρόπους που η Ελληνική Επανάσταση επέδρασε στην οθωμανική πολιτική ορολογία και σκέψη. Απέναντι στα κείμενα των επίσημων ιστοριογράφων οι συγγραφείς αναδεικνύουν παράλληλα την ανέκδοτη μαρτυρία του Γιουσούφ Μπέη, αξιωματούχου της Υψηλής Πύλης και αυτόπτη μάρτυρα των γεγονότων στην Πελοπόννησο, η μετάφραση της οποίας εκδίδεται στο δεύτερο μέρος. Γνώστης της επίσημης εκδοχής για την Επανάσταση, ο Γιουσούφ Μπέης άφησε μια σπάνια πρωτοόπρόσωπη αφήγηση, όπου η αμεσότητα και οι συναισθηματικές εξάρσεις συνυπάρχουν με την αίσθηση της πολιτικής ανωτερότητας ενός Οθωμανού αξιωματούχου, και όπου η αυτοκρατορική πολιτική συνείδηση έρχεται αντιμέτωπη με την εθνική ιδεολογία.