ΟΥΔΕΝ ΓΛΥΚΟΝ ΑΜΙΓΕΣ ΠΙΚΡΟΥ

Ο γραπτός λόγος του Μαργαρίτη Τσιφουτίδη δίνει ένα κομμάτι από το πιστεύω του λογοτέχνη που δείχνει με τεντωμένο δάκτυλο τα κρίσιμα προβλήματα της ζωής και τα αποτελέσμα της καταλυτικής δράσης των συνθηκών κάτω απ' τις οποίες το ανήσυχο πνεύμα ενός δημιουργού δεν υποτάσσεται.
Ο λογοτέχνης Μαργαρίτης Τσιφουτίδης, με τον δυνατό ποιητικό και ανθρωπιστικό του λόγο, διατυπώνει τη διαμαρτυρία του για τα κοινωνικά δρώμενα, με μια γραφή, πηγαία και ανθρώπινη.
Υπάρχει μια αγνότητα στο πνευματικό δημιούργημα του Μαργαρίτη Τσιφουτίδη και ο τόνος των δημιουργημάτων του δίνει μια γνησιότητα και μια έξαρση του ανθρώπινου στοιχείου. Αυτή τη δομή του εκφραστικού λόγου περιέχουν οι εμπνεύσεις μέσα στις ανθρωπιστικές θεμελιώσεις και αναζητήσεις του που αναδύονται μέσα από τους στίχους του. [...]
(Από τον πρόλογο του βιβλίου)