ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΘΕΤΙΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΥ

[...] Η πρόκληση του μεταμοντερνισμού στην ιστοριογραφία έθεσε πράγματι τους ιστορικούς ενώπιον ενός συνόλου καίριων ζητημάτων θεμελιώδους σημασίας για μια αναστοχαστική ιστοριογραφία. Η μελέτη επιχειρεί ένα διάλογο με αυτά τα ζητήματα, χωρίς ωστόσο να συμμερίζεται τον τρόπο με τον οποίο ο μεταμοντερνισμός τα διαχειρίζεται, και κυρίως τα συμπεράσματα στα οποία καταλήγει.

Ο τρόπος με τον οποίο οι μεταμοντέρνοι στοχαστές διαχειρίζονται τα ζητήματα που άπτονται της κατανόησης του παρελθόντος υποχρεώνει ουσιαστικά τους ιστορικούς να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο αλληλοαποκλειόμενες επιλογές του τύπου: είτε η ιστορική έρευνα υπακούει στη λογική των θετικών επιστημών (θετικισμός), είτε η λογική της ιστοριογραφίας προσομοιάζει με τη λογική της μυθοπλασίας (μεταμοντερνισμός)· είτε η προσέγγιση του παρελθόντος είναι άμεση και αδιαμεσολάβητη (θετικισμός), είτε οι ερμηνείες των ιστορικών τεκμηρίων διαμεσολαβούνται από το παρόν -- καθορίζονται δηλαδή από τις ιδεολογίες, τις προσωπικές εμπειρίες και τις προ-θεωρητικές επιλογές των ιστορικών (μεταμοντερνισμός)· είτε οι ιστορικοί θα αποδεχτούν τον ορισμό της αντικειμενικότητας ως πρόσβαση σε ένα παρελθόν αυτό καθαυτό (θετικισμός), είτε θα απορρίψουν την αντικειμενικότητα ως πλάνη, αυταπάτη, ψευδή πίστη (μεταμοντερνισμός)· είτε θα υπερασπιστούν μια τεχνοκρατικά νοούμενη αξιολογική ουδετερότητα (θετικισμός), είτε θα προσυπογράψουν απροϋπόθετα την εξάρτηση της ιστοριογραφίας από τις αξίες, δηλαδή, την πολιτική και την ιδεολογία (μεταμοντερνισμός).

Κριτική στον θετικισμό, χωρίς εναγκαλισμό του μεταμοντερνισμού.

Ωστόσο, η παρούσα μελέτη υποστηρίζει ότι μπορούμε να κινηθούμε πέραν και του θετικισμού και του μεταμοντερνισμού, μπορούμε δηλαδή να ασκήσουμε κριτική στον θετικισμό δίχως να εναγκαλιστούμε τις λύσεις που μας προτείνει ο μεταμοντερνισμός. Βασική υπόθεση της ανά χείρας μελέτης είναι ότι ο μεταμοντερνισμός, σε συνεχή αντίθεση και αντιπαράθεση με το θετικισμό, εισαγάγει λάθρα στη σκέψη του παραδοχές που ανήκουν στην προβληματ