ΠΕΡΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΨΥΧΗΣ

"Αν ο μοντέρνος άνθρωπος έχει κάνει σημαία του το κυνήγι φευγαλέων εμπειριών, η μετάνοια για τον χριστιανό είναι η ολωσδιόλου καινούργια και ανεπανάληπτη εμπειρία που πραγματικά μπορεί να συγκλονίσει τον άνθρωπο. Αλλά και αν η ανία μιας -μετά το κυνήγι διάφορων εμπειριών- φιλήσυχης ύπαρξης κουράζει υπαρξιακά, η μετάνοια μπορεί να ταρακουνήσει τον άνθρωπο και να τον αναζωογονήσει κυριολεκτικά.

Ο μετανιωμένος ανακαλύπτει ότι γίνεται καινούργιος άνθρωπος όχι διότι βρίσκει έναν κυριολεκτικά άλλον εαυτό, αλλά διότι απελευθερώνεται από ό,τι τον δέσμευε να ανακαλύψει τον ενδόμυχο αληθινό του εαυτό. Κι αν ο ψυχαναλυόμενος μπορεί όντως να ανακαλύψει τις όποιες επιθυμίες του και να τις αποδεχτεί, εν ανάγκη παρακάμπτοντας τη συνείδησή του που τον αποτρέπει από την αμαρτωλή απόλαυση, ο μετανιωμένος, με τη συνείδησή του να τον αποτρέπει από την αμαρτία, ανακαλύπτει σιγά-σιγά ότι οι επιθυμίες του ταυτίζονται με το θέλημα του Θεού. Έτσι η ζωή του γίνεται απείρως αφθονότερη."

(Από το επίμετρο του Γ. Μπάρλα)