ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ: ΟΙ 9 ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ (No 5)

Μια ήσυχη καλοκαιρινή ημέρα του 1930, ο διάβολος εμφανίζεται ξαφνικά στον κόσμο και διεκδικεί ιδιοκτησιατικά την ανθρωπότητα, αποκλειστικά για τον εαυτόν του. Ορίζεται επειγόντως Παγκόσμιο Δικαστήριο με προεδρεύοντα τον Ιησού Χριστό, προκειμένου ο διάβολος να καταθέσει την αγωγή του και να υπάρξει υπεράσπιση εκ μέρους της ανθρωπότητας. Η Παναγία αναλαμβάνει την υπεράσπιση της ανθρωπότητας και η δίκη ξεκινά. Αυτή η διαδικασία, γνωστή τον Μεσαίωνα ως Processus Satanae, ήταν μια εργαστηριακή άσκηση των φοιτητών της Νομικής που έδινε ο Μπαρτόλους τον 13ο αιώνα στο Πανεπιστήμιο της Περούτζια, με σκοπό την πρακτική εξάσκησή τους σε ζητήματα που αναδύονταν κατά την ακροαματική διαδικασία. Οι φοιτητές που υποχρεωτικά αναλάμβαναν και την υπεράσπιση του ενάγοντα, χαρακτηρίζονται έκτοτε ως οι «δικηγόροι του διαβόλου».