Η ποίηση στα χαρακώματα, με μακριά ιστορία στην παγκόσμια λογοτεχνία, παίρνει τη μορφή ενός δικού μας παιδιού σήμερα, του Μαξίμ. Γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου του 1990, στο Ρίβνε, και σκοτώθηκε στην πρώτη γραμμή του μετώπου, κοντά στο Χάρκοβο, στις 7 Ιανουαρίου του 2024, στα οριστικά 33 του.
Σπούδασε στο «Εθνικό Πανεπιστήμιο Τεχνολογίας και Ντιζάιν» του Κιέβου. Πήρε ενεργό μέρος στην «Επανάσταση της Αξιοπρέπειας» του Μεϊντάν το 2014 και πήγε εθελοντής στην «Εθνική Φρουρά της Ουκρανίας». Μετά την εισβολή κατατάχτηκε στις Ένοπλες Δυνάμεις και πολέμησε στην πρώτη γραμμή.
«Δεν έμοιαζε με πολεμιστή, ήταν σαν τον Χριστό με αυτόματο», λέει ο φίλος και εκδότης του.
Εγκλωβίζει στους στίχους του αυτό το φιλοσοφικό «εξαίφνης», που αναποδογύρισε τη ζωή των ανθρώπων στην Ουκρανία σε μια μέρα. Αποκαθιστά μια νέα σχέση πολυτιμότητας με τα καθημερινά πράγματα και κυρίως με τη φύση, που μέσα από το παραθυράκι της πολεμίστρας του αποκτά ένα νέο υπερκόσμιο φως. Χιούμορ και σαρκασμός απέναντι στον θάνατο, τρυφερότητα και φως.
Πρόλαβε να δει το βιβλίο του τυπωμένο, το 2023. Ένα μεταθανάτιο βιβλίο, «Στο ναρκοπέδιο της μνήμης: Ημερολόγια, δοκίμια, ιστορίες», με ανέκδοτα κείμενά του, μόλις βγήκε από τις ίδιες εκδόσεις.
Τα ποιήματά του έγιναν τραγούδια, μπήκαν σε συλλογές, τιμήθηκαν με βραβεία, αλλά κυρίως έγιναν σύμβολο της Ουκρανικής Αντίστασης.