Οι συγγραφείς του βιβλίου αυτού έχουν στόχο να μελετήσουν την εικόνα που είχαν διαμορφώσει οι Έλληνες της κλασικής εποχής για τον πόλεμο, καθώς και τις ιστορικές πηγές που μας επιτρέπουν να την ανασυνθέσουμε σήμερα. Στο πρώτο μέρος του βιβλίου γίνεται περιγραφή του τρόπου αναπαράστασης του πολέμου στις εικαστικές τέχνες, στο θέατρο, στα έργα των ιστοριογράφων και των φιλοσόφων καθώς και στους λόγους των ρητόρων και των πολιτικών της εποχής. Στο δεύτερο μέρος αναλύονται οι περιπτώσεις δύο πόλεων για τις οποίες οι γραπτές μαρτυρίες και οι σωζόμενες αναπαραστάσεις δεν επαρκούν. Η μία είναι η Σπάρτη, που βρέθηκε στο επίκεντρο των πολεμικών συγκρούσεων του 6ου και του 5ου αιώνα π.Χ. Η άλλη είναι η Μασσαλία, η οποία βρισκόταν στο περιθώριο των εξελίξεων που σημειώνονταν στον ελλαδικό χώρο, αλλά οι σχέσεις της με τους γείτονές της δεν ήταν πάντα ειρηνικές. Και στις δύο περιπτώσεις η πρόσφατη αρχαιολογική έρευνα έρχεται να συμπληρώσει τα κενά που αφήνουν οι γραπτές πηγές, δίνοντάς μας μια εικόνα της σχέσης πολέμου και κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης.