Το όνομα του διευθυντή ορχήστρας, μουσικοδιδάσκαλου και συνθέτη Ραφαήλ Παριζίνη αναφέρεται συχνά στη βιβλιογραφία για τη μουσική στην Ελλάδα του 19ου αιώνα, διότι έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην διαμόρφωση της μουσικής ζωής στην Αθήνα στην εποχή του Όθωνα και του Γεωργίου Α΄.
Αφορμή για αυτή την μελέτη ήταν η αλληλογραφία την οποία ο Παριζίνης διατηρούσε με τον μέντορά του, τον Νικόλαο Χαλικιόπουλο-Μάντζαρο, τον σημαντικό Έλληνα συνθέτη από την Κέρκυρα, από το πλούσιο έργο του οποίου το πιο γνωστό μέρος αποτελούν οι μελοποιήσεις του "Ύμνου προς την Ελευθερίαν" του Διονύσιου Σολωμού, μία από τις οποίες καθιερώθηκε ως ο Εθνικός Ύμνος της Ελλάδας.
Οι επιστολές του Παριζίνη προς τον Μάντζαρο φυλάσσονται, μαζί με διάφορα άλλα γραπτά τεκμήρια που αφορούν τον Μάντζαρο, στο Κέντρο Ερεύνης της Ιστορίας του Νεότερου Ελληνισμού (ΚΕΙΝΕ) στην Ακαδημία Αθηνών. Στο αρχείο του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου στην Αθήνα βρέθηκε επιπλέον το προσχέδιο μιας απάντησης -της μόνης που διασώθηκε- του Μάντζαρου, ενώ δυο φυλλάδια από τις διορθώσεις του για ένα Te Deum του Παριζίνη, στις οποίες αναφέρεται ο Μάντζαρος στην απάντηση αυτή, ανήκει σε ιδιωτική συλλογή.
Στα πρώτα κεφάλαια της μελέτης συνοψίζονται οι παλαιότερες πληροφορίες σχετικά με την βιογραφία και το έργο του Παριζίνη, εμπλουτισμένες και διορθωμένες σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας της συγγραφέως, ενώ παρουσιάζεται ένας χρονολογικός κατάλογος των έργων του Παριζίνη.
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου δημοσιεύονται τα κείμενα των επιστολών του Παριζίνη στην πρωτότυπη μορφή τους, στα Ιταλικά. Τα κείμενα αυτά συνοδεύονται από περιλήψεις στα Ελληνικά και εκτενή σχολιασμό. Μαζί με τις επιστολές του Παριζίνη δημοσιεύεται, επίσης, η απάντηση του Μάντζαρου. Οι διορθώσεις του Μάντζαρου για το έργο του Παριζίνη προστίθενται στο Παράρτημα. Το αντίστοιχο έργο του Παριζίνη, ένα Te Deum, δυστυχώς δεν βρέθηκε. Εντούτοις, στην επιστολή και στο κείμενο του Μάντζαρου γίνεται φανερό με πόση φροντίδα και ακρίβεια εκείνος ήταν αφο