...Ίσως η συνεχιζόμενη σύγχυση, η σκανδαλώδης άγνοια σε μια εποχή που μοιάζει να συνήθισε στην αρχή της κυριαρχίας των πάντων, η αγανάκτηση να μην μπορεί να βρει μεμιάς τις ρίζες του φοβερού προβλήματος της τρέλας και να το αποκαλύψει σαν μια απλή λειτουργική διαταραχή στον μηχανισμό των οργάνων, υπήρξε η αφορμή να διατυπωθούν νέες απόψεις για το αινιγματικό γεγονός.
Οι αγγλοαμερικάνοι συγγραφείς αυτού του βιβλίου έχουν το χάρισμα να θέτουν αμερόληπτα τα ερωτήματά τους. Δεν τους βαραίνει η άκαμπτη ευρωπαϊκή παράδοση, Η έρευνα της οικογένειας, σαν ιδιαίτερος κλάδος της κοινωνικής ψυχιατρικής που επιβάλλεται σήμερα παντού, διαφοροποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό. Η προσπάθεια να ενοήσουμε την εξέλιξη της σχιζοφρένειας όχι σαν ατομικιστική παραμόρφωση, αλλά σαν πολύπλοκη διαδικασία αλληλεπίδρασης υπόσχεται αναμφίβολα πολλά --και από θεραπευτική σκοπιά. Φυσικά, και στα κείμενα αυτά πλανιέται το ερώτημα, ποια αιτιολογική σημασία μπορούμε να αποδώσουμε στις διαδικασίες αυτές. Συχνά έχουμε την εντύπωση ότι μαθαίνουμε περισσότερα για τα πιθανά μοντελα επικοινωνίας μέσα στην οικογένεια παρά για τη σχιζοφρένεια...