«...“κριτές” της αποτελεσματικότητας κανόνων δικαίου με γνήσια δημοκρατική νομιμοποίηση γίνονται μη κυβερνητικές οντότητες “θολής” και, πάντως, μη δημοκρατικώς νομιμοποιημένης καταγωγής.
Το κατά τ’ ανωτέρω, στερούμενο δημοκρατικής νομιμοποίησης ως προς τη δομή και τη δράση του, παγκοσμιοποιημένο χρηματοπιστωτικό “σύμπλεγμα” “Αγορών” και “Οίκων Αξιολόγησης” αναδεικνύει μ’ εξαιρετική, πλην όμως άκρως ανησυχητική, καθαρότητα την επικυριαρχία του “οικονομικού” επί του δημοκρατικώς κρατικής προέλευσης “θεσμικού” στο ευρύτερο πλαίσιο του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος».